
Mijn culinaire kookweek in Zwitserland
28 mei 2025
Sandra Waterschoot


Eric en ik reden op zaterdag in één ruk naar Ramosch, een schilderachtig dorpje vlak bij de grens met Oostenrijk en Italië. Bij aankomst werden we hartelijk ontvangen en kregen we een vernieuwde kamer met prachtig uitzicht op de bergen. Hotel La Randulina telt 13 kamers en wordt stukje bij beetje gerenoveerd door John en Ilona. Ook hun vrolijke dochtertje Luna en hondje Tommy kwamen ons begroeten. Tip: in de winter ligt er een dik pak sneeuw en daarom is dit hotel ook ideaal voor de wintersport.


Op zondagochtend maakten we een wandeling bij Sur, langs een helderblauwe rivier – onze hond Payo was ook mee en had het zichtbaar naar zijn zin. Later die dag arriveerde de rest van de groep en ’s avonds genoten we samen van een diner in het hotel. De sfeer zat er meteen goed in: een gezellige mix van jong en oud met een gezamenlijke liefde voor lekker eten. Het vegetarische 4-gangendiner bestond uit asperges, aardappelkoek en spinaziemuffins – verrassend en smaakvol!


Maandag begonnen we met een kookcursus onder leiding van Michaela. In de keuken van het hotel leerden we stap voor stap hoe je zelf verse pasta maakt. Het deeg haalden we door de pastamachine en daarbij maakte Michaela een heerlijke walnotenpesto met een vleugje citroen en een klassieke tomatensaus. In de middag was er volop tijd voor wandelingen en uitstapjes.


Dinsdag gingen we op excursie naar een kruidentuin waar eetbare bloemen en kruiden worden geteeld voor thee en siropen. De eigenaresse droogt alles op lage temperatuur en verwerkt het tot geurige mixen. In de middag stond eigenlijk een bezoek aan een bierbrouwerij gepland, maar door omstandigheden ging dat niet door. Gelukkig was Michiel, een bevriende hulp van John en Ilona, mee. Hij gaf een bevlogen rondleiding door het nabijgelegen hotel Val Sinestra, bekend van het tv-programma Winter vol Liefde. ’s Avonds genoten we van een 4-gangendiner met tomatensoep met sinaasappel en radijsrisotto. Zó lekker!


Woensdag was bakdag: we gingen aan de slag met de beroemde Zwitserse notentaart. We maakten het deeg, karamel van suiker en room, en verwerkten er een flinke hoeveelheid walnoten in. Het recept heb ik weten te ontfutselen en volgt nog ! Proeven moest even wachten tot de volgende dag. In de middag wandelden Eric en ik bij Tarasp langs historische kuuroordgebouwen en het imposante Schloss Tarasp.


Donderdag bezochten we een kleine kaasmakerij. We leerden hoe kaas wordt gemaakt van melk van lokale Alpenkoeien en hoe de kazen in de kelder rijpen onder perfecte omstandigheden. ’s Middags was het tijd om onze notentaart te proeven en leerde Michaela ons hoe je snijbietrolletjes maakt met een vulling van deeg en gebakken groenten, geserveerd met een romige kaassaus. Dat was meteen ons diner voor die dag.


Vrijdag doken we weer de keuken in om knödel te maken – ballen van oud brood, kaas, ei en kruiden, gekookt in bouillon: een perfecte no waste-maaltijd. Daarnaast maakten we spinazieravioli met ricotta, die ’s avonds geserveerd werd met beet wellington en een rodewijnsaus. In de middag bezochten we nog een lokale boer. De koeien waren helaas in de wei, maar de kat en kippen zorgden voor gezelschap.


Zaterdag, de laatste volle dag, was vrij in te vullen. Eric en ik reden in 15 minuten naar Italië en bezochten het Reschenmeer, met die iconische kerktoren die uit het water steekt – magisch! Daarna genoten we op een terras in het ommuurde dorpje Glurns van een ijscoupe. ’s Avonds sloten we af met een gezellige kaasfondue in het hotel, met brood en groenten. Een perfecte afsluiting van een bijzondere week.
Zondagochtend reden we na het ontbijt weer terug naar huis. Maar niet zonder afscheid te nemen van de groep en onze gastvrije hosts. Wat een heerlijke, inspirerende en gezellige week. Wij komen zeker nog eens terug!
Vind je dit leuk?
3 stemmen