Foodtour door Abruzzo Italië

Italië is echt een fantastisch vakantieland. Rome, Toscane, het Gardameer en noem maar op. Maar wie het echte ongerepte en authentieke Italië wil zien, ontdekken én proeven moet naar Abruzzo. Deze streek ligt rechts van Rome en is een bijna onontdekt pareltje.

Eric en ik zijn een week in Abruzzo geweest en zijn helemaal verliefd geworden op deze prachtige plek en zijn helemaal tot rust gekomen. Er zijn talloze kleine Italiaanse dorpjes met lokale mensen en amper een toerist te bekennen. Abruzzo staat ook bekend om zijn heerlijke eten, wijnen en olijfolie. En dat hebben we die week ook zeker zelf ondervonden tijdens onze foodtour. Bekijk ook hier de vlog die we maakte van de foodtour.

We logeerden die week bij John en Ilona, een Nederlands stel die hun droom achterna zijn gegaan en een bed and breakfast hebben geopend in Canossa Sanita genaamd Casa La Farfalla Bianca. Ze hebben net helemaal gerenoveerd en het is echt prachtig! Het is heel sfeervol verbouwd met oude details nog zichtbaar maar ondertussen van alle gemakken voorzien. Ze hebben 3 verschillende kamers, waaronder ook een familiekamer. En een heerlijk terras buiten waar ze ‘s morgens hun ontbijtjes uitserveren. Ze weten ook veel over de streek te vertellen en namen ons tijdens de foodtour mee naar leuke plekjes en restaurantjes.

Zaterdag:
Rond 15.30 kwamen we aan bij onze B and B waar we heel gastvrij werden ontvangen door John en Ilona met wijn, kaasjes en worst uit die streek. Na een wandeling door de wijngaarden gingen we eten bij een restaurantje in de buurt: Santa Lucia in Tollo. Om 19.30 was er nog niemand en keken we vol bewondering naar een kok die verse pizza’s stond te bereiden in een echte steenoven. We bestelden anti pasti van het huis en in mum van tijd stond de hele tafel stond vol met kleine gerechtje. Daarna at ik een heerlijke pasta en Eric een pizza met parmaham. Vanaf 21.00 werd het opeens druk en zat het hele restaurant vol met gezellige Italianen.

Zondag
Zondagmorgen reden we naar de zee en stopte we onderweg bij een pasticceria voor een ontbijtje met cappuccino en zoetigheid. Daarna bezochten we het plaatsje San Vito Chietino wat ongeveer op een ruim half uurtje rijden afstand ligt. Deze plek is ook wel bekend om zijn Trabocchi’s. Dit zijn houten huisjes in het water die ze vroeger hebben gebouwd omdat men niet op zee durfde te vissen in een bootje. Tijdens lunchtijd aten we bij een leuk tentje Le Frit c’est Chic waar je voor 5 euro per portie bijvoorbeeld gegratineerde mosselen, gestoofde kabeljauw in pittige saus, sardientjes of gevulde inktvis kunt afhalen of meteen kunt opeten. En we sloten de lunch af met heerlijk ijs van de gelateria.

Na de lunch reden we door naar het stadje Lanciano waar je mooie oude huisjes hebt met fleurige bloembakken en veel kleine zijstraatjes. Voor je het weet dwaal je er een hele tijd rond. Voor het diner kregen we een goeie tip van John en Ilona om naar Chrecchio te gaan waar een leuk klein restaurantje zit in de buurt van het kasteel. Daar aten we weer lekkere anti pasti hapjes, ravioli en een gegrild stuk bief.

Maandag
Op maandag gingen we de andere richting op, namelijk naar de bergen. Daar liggen een aantal mooie meren en het dorp Scanno. Het was denk ik ongeveer 1,5 uur rijden maar zeker de moeite waard. Voordat we in Scanno aankwamen hadden we nog onderweg laat geluncht met gegrilde mozzarella met ham en een geroosterde groenteschotel, heerlijk!

Scanno lag onder een laagje sneeuw wat hele mooie plaatjes opleverde. Ik had me er niet helemaal op voorbereid maar hebben er toch een hele tijd (bibberend) rondgelopen. Elke keer zag je weer iets nieuws en iets moois.

s’ Avonds wilde we eigenlijk gaan eten bij de Winebar in Orsogne op aanraden van John en Ilona. Deze was helaas dicht, maar wellicht dat deze tijdens het hoogseizoen wel open is. Gelukkig was er tegenover het leuke hippe pizzatentje FràGranze open met een hele vriendelijke gastheer die op zijn beste Engels ons de menukaart probeerde uit te leggen. En er was gratis wifi en kregen een glas prosecco, dat was een goede start. Ook de pizza’s waren er super!

Dinsdag
Na een heerlijk ontbijt in de tuin bij het B&B maakte we een wandeling door de wijngaarden. Daarna reden we naar het middeleeuwse dorp Pretoro. In dit dorp lijkt het alsof de tijd heeft stilgestaan. En er was niemand te bekennen, het was er doodstil op straat. Alleen een hondje die de hele tijd enthousiast met ons meeliep en bedroefd keek toen we weer weggingen.

In de avond kregen we een kijkje in de keuken bij Roberto van Restaurant Santa Lucia in Tollo. Hier kun je terecht voor een heerlijke pizza uit de steenoven of een typisch vleesgerecht uit de streek. Roberto maakte een spaghetti met wilde asperges in een bakje van parmezaanse kaas. En natuurlijk mochten wij als eersten proeven. Heerlijk! Je proeft dat alles vers gemaakt is en pure ingrediënten bevat. Daarna mocht ik meehelpen met het maken van een soort pastaschotel met een dakje van deeg. Ook hier hebben we van zitten te smullen, en dan te bedenken dat dit gerecht eigenlijk een soort tussengerecht is, oef!

Woensdag
Deze dag stond er ook iets heel leuks op de planning. Na een wandeling in de natuur ging ik koken op de trabocchi Punta Tufano die we eerder hadden gezien aan de kust bij San Vito Chietino. Er stond een typisch visgerecht op het menu dat oorspronkelijk werd gemaakt door de moeders van de vissers met de vis die overbleef na de verkoop van de vangst. Er was een klein maar praktisch keukentje aanwezig waar in de zomer wordt gekookt voor 40 a 50 gasten.

Maria begon eerst met het schoonmaken van de vis, deze was vlak daarvoor vers gevangen. Voor het vispannetje wordt er gebruik gemaakt van de vis die er op dat moment beschikbaar is. Er ging lekker veel olijfolie en wat knoflook in het pannetje en daarna de tomaat. Daar werd vervolgens de vis in gestoofd en op het laatst werden de mosselen toegevoegd. Wat hebben we weer gesmuld!

Donderdag
We waren vandaag redelijk vroeg vertrokken naar de wat grotere stad Ortona. Onderweg stopte we samen met John en Ilona voor cappucino en een ontbijtje. Daarna pikte Fabio ons op voor een bezoek aan de haven en zijn restaurant Miramare. Hij doet bijna dagelijks zijn inkopen voor zijn restaurant in de haven. Alles is dus super vers. Bij de haven kregen we ook een kleine tour door de mosselfabriek waar ze worden schoongemaakt en verpakt. Al hoe wel het nog vroeg was kregen we verse oesters met champagne. En proefde ik voor het eerst zee-egel. Het smaakte heel zacht en zoutig. Niet helemaal mijn ding maar dan kan ik die ook weer van mijn bucket list afstrepen.

Daarna reden we naar zijn restaurant waar zijn vrouw ons in ontvangst nam en zijn moeder al klaar stond in de keuken. Het visrestaurant is al decennia in handen van de familie van Fabio. Toen gingen we aan de slag in de keuken om een soort vissoep te maken. Dit gerecht werd vroeger na het vissen aan boord gemaakt met de vis die overbleef. Ook dit recept is weer vrij basic maar heerlijk door de pure smaak van de ingrediënten. Nadat de vis uit de pan gegeten was werd de overgebleven saus gebruikt voor door de zelfgemaakte pasta. Toen volgde er nog een citroensorbet ijs en een soort laagjescake als dessert. Wat hebben we heerlijk gegeten bij Miramare, het was een groot feest! En ik heb nog nooit zo uitgebreid geluncht :)

Vrijdag
Op deze dag stond er ook iets bijzonders gepland, we gingen namelijk kennis maken met burgemeester Lorenzo van Canosa Sannita. En ook nog voor hem koken, een spannend moment dus! We reden naar Maria, een super lieve vrouw waarmee ik samen een typisch streekgerecht ging maken. Zij leerde mij de kneepjes van het pasta maken. Veel kneden zodat er genoeg lucht in komt, is de truc. Daarna rolde we de pastavellen uit over een ‘gitaar’ en maakte er spaghetti van.

De sfeer was heel gezellig, de wijn vloeide rijkelijk en er werden verhalen verteld in half Engels en half Italiaans. Ondertussen smeulde de houtskool buiten op soort smalle barbecue. Hier werd vervolgens arrosticini op bereid, een typisch gerecht uit Abruzzo bestaande uit een soort satéstokjes met schapenvlees. Daarbij kwam nog een salade met wortel en venkel uit de groentetuin en een asperge fritatta. En als toetje nog wafels en gebak. Uiteraard werd deze uit de hand gelopen lunch afgesloten met een likeurtje.

Zaterdag
We hadden geluk want het zonnetje scheen en konden daarom lekker buiten ontbijten. Dat is een van de dingen die ik straks in Nederland zeker ga missen. En John en Ilona ook, wat een geweldige tijd hebben we samen gehad. En ik kan iedereen die Abruzzo wil ontdekken aanraden om bij hun Bed and Breakfast Casa la Farfalla Bianca te logeren.

Binnen een paar uur waren we weer thuis en kon ik mijn hondje Payo weer knuffelen. Ik heb veel geleerd die week in Italië en ook inspiratie op gedaan voor een aantal heerlijke gerechten die binnenkort op de site volgen. Ook komt er nog een aparte blog online met daarin alle hotspots op een rijtje.

Tips:

• Een huurauto is wel nodig om de omgeving te verkennen. Openbaar vervoer is er bijna niet. Ik had heel makkelijk een auto gehuurd via Sunnycars.

• Als je in Italie naar een restaurant gaat bestaat een traditionele maaltijd al snel uit 4 of 5 gangen:
  Anti pasti: ‘voor de maaltijd’ kleine koude hapjes
  Primo piatto: ‘eerste bord’ bestaat vaak uit risotto of pasta
  Secondo piatto: ‘tweede bord’ bestaat vaak uit vlees of vis met salade en aardappels
  Dolce: ‘zoet’ nagerecht, maar je zou ook voor fruit of een kaasplankje kunnen gaan
  Espresso: klein kopje sterke Italiaanse koffie
  Soms wordt er nog afgesloten met een digestivo, een likeurtje zoals limocello

• Wij zijn met Ryanair vanuit Weeze in ca 1.50 uur gevlogen naar Pescara. Dit is een grote(re) stad in Abruzzo aan de kust. We hebben ongeveer 200 euro betaald voor 2 retour tickets. Vanuit daar was het nog 40 min rijden naar het B&B. Ook kun je naar Rome vliegen, vanuit daar is het ongeveer 2 uur rijden.

• Denk niet dat je om 18.00 kunt gaan dineren in een restaurant. Veel restaurants gaan pas tussen 19.00 en 20.00 open. Maar na een goede stevige lunch (die vaak ook bestaat uit meerdere gangen) is dat helemaal niet erg.

   

• Abruzzo staat bekend om zijn heerlijke wijnen en olijfolie, deze zijn daarom zeker de moeite waard om te proeven.